خدایا من را ببخش ....
وقتی قلب هایمان كوچك تر از غصه هایمان می شود
وقتی نمی توانیم اشك هایمان را پشت پلك هایمان مخفی كنیم
و بغض هایمان پشت سر هم می شكند
وقتی احساس می كنیم بدبختی ها بیشتر از سهم مان است
و رنج ها بیشتر از صبرمان؛
وقتی امیدها ته می كشد و انتظارها به سر نمی رسد
وقتی طاقتمان طاق می شود و تحملمان تمام...
آن وقت است كه مطمئنیم به تو احتیاج داریم و مطمئنیم كه تو،
فقط تویی كه كمكمان می كنی...
آن وقت است كه تو را صدا می كنیم، تو را می خوانیم.
آن وقت است كه تو را آه می كشیم، تو را گریه می كنیم، تو را نفس می كشیم.
وقتی تو جواب می دهی، دانه دانه اشك هایمان را پاك می كنی
و یكی یكی غصه ها را از توی دلمان برمی داری
گره تك تك بغض هایمان را باز می كنی و دل شكسته مان را بند می زنی
سنگینی ها را برمی داری و جایش سبكی می گذاری و راحتی؛
بیشتر از تلاشمان خوشبختی می دهی و بیشتر از لب ها،
لبخند خواب هایمان را تعبیر می كنی و دعاهایمان را مستجاب
و آرزوهایمان را برآورده قهرها را آشتی می كنی و سخت ها را آسان.
تلخ ها را شیرین می كنی و دردها را درمان ناامیدها، امید می شود و سیاه ها سفید سفید...
خدایا ....
تورا صدا میکنیم ،تو را می خوانیم
ناامیدها، امید می شود و سیاه ها سفید سفید...
خدایا ....
تورا سپاس مي گويمت ...
نوشته شده در چهار شنبه 10 خرداد 1391برچسب:
خدایا,
ساعت
20:56 توسط نــفــس
| |
تبادل
لینک هوشمند